De eerste grote wedstrijd van het seizoen mondt voor Ajax uit in een geweldige overwinning. Uit bij Feyenoord, zonder al te veel in de problemen te zijn gekomen, won Ajax met 2-0 van de Rotterdammers. Maar, hoe heeft Farioli ingespeeld op de aspecten zoals benoemd, en welke truc had hij nog in zijn hoge hoed zitten. Hieronder vier opvallende zaken:
Waarom Weghorst en Akpom speelde?
Ook ik keek in eerste instantie vreemd op toen ik Weghorst en Akpom zag staan, en zelfs na het zien van de namen had ik deze verdedigende variant niet verwacht. Deze opstelling is namelijk nog risicovoller dan ik had voorzien en vereist een hoop durf. Het plan van Ajax was eigenlijk heel simpel: overal op het veld 1-op-1 spelen. Oké, misschien niet helemaal, maar het kwam daar grotendeels op neer. Uiteindelijk kiest Farioli ervoor om met Weghorst en Akpom het centrale duo van Feyenoord vast te zetten, terwijl Timber en Hwang in mandekking worden genomen door Klaassen en Taylor. Tegelijkertijd positioneert Godts zich aanvankelijk op dezelfde lijn en schermt de passlijn richting Milambo af. Zodra Read de bal krijgt, gaat Godts naar hem toe en anticipeert Baas door alvast half door te stappen richting Milambo. Verder geldt dat Bueno wordt opgevangen door Rensch en Paixao door Henderson.
Deze aanpak is bijna de hele wedstrijd succesvol, omdat het Feyenoord grotendeels ontbreekt aan diepgang. Er zijn weinig spelers in het elftal die vaak de diepte opzoeken, wat resulteert in minder kansen. Het is niet voor niets dat Osman de gevaarlijkste Feyenoorder is; hij is de enige die regelmatig de diepte zoekt en Hato met zijn snelheid bij vlagen behoorlijk in de problemen brengt.
In de tweede helft ontstaan er iets meer momenten waarin Ajax het lastig krijgt, vooral omdat Baas te veel gaat twijfelen bij het doorstappen, waardoor er ruimtes tussen de linies vrijkomen. Op die momenten is er gelukkig voldoende rugdekking om te voorkomen dat Feyenoord echt kansen creëert.
De ruimtes in de rug van Hwang em Timber benut
Het duurde slechts zes minuten voordat Taylor zijn goal al te pakken had. Een gigantische fout van Wellenreuther natuurlijk, maar wel een teken aan de wand. Toch gebeurt er veel rondom die goal dat onderbelicht blijft. Ajax profiteert namelijk maximaal van de mandekking van Feyenoord: door met Weghorst weg te trekken, beweegt Trauner braaf mee, en hetzelfde gebeurt met Godts richting het middenveld door Read. Uiteindelijk reageert Hwang te laat, waardoor Taylor tot scoren kan komen. Nog mooier is dat Taylor na de wedstrijd tegenover ESPN aangeeft dat juist op deze doeltrappen is getraind, omdat dit patroon in druk zetten bij doeltrappen zichtbaar is bij Feyenoord.
Dit patroon kwam vaker terug: Taylor en, in mindere mate, Klaassen waren continu onderweg en zochten naar de ruimtes achter Timber en Hwang. Vooral in de eerste helft profiteerde Ajax slechts mondjesmaat van deze momenten, want er lag geregeld ruimte, vooral achter Timber. Klaassen profiteerde op die momenten net te weinig om Feyenoord in de eerste helft nog meer pijn te doen. Met name omdat Timber bij vlagen veel te roekeloos doorliep op Henderson, zonder oog te hebben voor wat er in zijn rug gebeurd. In de tweede helft kwam Ajax bij vlagen minder aan voetballen toe, waardoor dit minder van toepassing was.
Cornervariant is een trucje van twee factoren
Ajax heeft de standaardsituaties van Feyenoord duidelijk goed geanalyseerd en maakt gebruik van twee factoren: de zwakte van Wellenreuther bij ballen vanaf de zijkant en de positionering van de Feyenoord-spelers. Waar de meeste topteams tegenwoordig geen spelers meer op de doellijn positioneren, is er wel een nieuw fenomeen zichtbaar: een speler op de vijfmeterlijn, aan de kant van de corner. Feyenoord past deze opstelling echter niet toe, en daarvan profiteert Ajax. Ueda staat in eerste instantie daar nog wel in de buurt, maar al te dicht bij de goal, op het moment dat Ajax de corner neemt, beweegt bewust Weghorst in dat gat.
De corner van Taylor is perfect aangesneden en veroorzaakt de nodige verwarring bij Wellenreuther voordat de bal uiteindelijk kan worden binnengetikt. Terwijl deze bal met een speler op de vijfmeterlijn, gemakkelijk weggekopt kan worden. Zo kan een knullig ogende goal toch een bewuste keuze zijn. Opvallend genoeg is dit een patroon bij Ajax: de ploeg, die vorig jaar nog nauwelijks scoorde uit standaardsituaties, heeft er dit seizoen al vijf goals uit weten te halen.
Het trucje in het laatste kwartier
Waar Ajax in de eerste 25 minuten na rust het iets moeilijker heeft en voornamelijk beperkt blijft tot verdedigen, wordt het spel daarna weer makkelijker. Dit komt doordat Farioli een kleine aanpassing doorvoert, namelijk het inspelen op de tactisch beperkte Osman en de ingevallen Hadj-Moussa. Op dat moment zakt Rensch in de opbouw wat lager, terwijl Hato juist hoger en meer centraal gaat spelen. Tegelijkertijd beweegt Klaassen verder terug, waardoor Hato eigenlijk hoger op het veld uitkomt dan Klaassen. Op deze manier vindt Ajax continu de ruimtes, en bewegen Rensch en Hato een aantal keer slim weg in de rug van Osman en Hadj-Moussa. Priske helpt Ajax uiteindelijk door zijn wissels, aangezien het druk zetten bij Feyenoord steeds minder effectief wordt. Ook geholpen door het feit dat de middenvelders van Feyenoord braaf de mandekking blijven volhouden, maar de aanvallers hier vaak nauwelijks aan mee doen, en zich vooral focussen op druk zetten.
Farioli heeft de eerste test met verve doorstaan: hij heeft Ajax weerbaar gemaakt in een topduel en de tegenstander tactisch afgetroefd. Dit vermogen was al zichtbaar tijdens Farioli’s topwedstrijden bij Nice, zoals de wedstrijden tegen Paris Saint-Germain. Maar nu wacht een grotere uitdaging: het ongeslagen PSV zal voor Ajax een nog lastigere tegenstander zijn om te verslaan.
Geef een reactie